De Kerk is het mystieke Lichaam van Christus en het bestaat uit drie ‘afdelingen’, als je dat zo mag zeggen.
De triomferende Kerk is het verheerlijkte Lichaam van Christus dat is opgenomen in de Hemel. Daar verblijven Christus in Zijn Glorie en alle zielen die reeds delen in Zijn verheerlijking. We vieren deze triomferende Kerk op het feest van Allerheiligen op 1 november. Op deze dag gedenken we alle heiligen en danken God voor hun leven en voorbeeld en vragen hun voorsprak voor ons, de Kerk op aarde.
Deze Kerk op aarde heet de strijdende Kerk en is ook onderdeel van het mystieke Lichaam van Christus. We noemen het de ‘strijdende Kerk’ omdat alle gedoopten hier op aarde de voortdurende strijd moeten voeren tegen de wereld, het vlees en de duivel om zo deel te krijgen aan Christus’ heerlijkheid.
En dan is er nog de zogenaamde lijdende Kerk. Dit is het deel van het mystieke Lichaam dat haar aardse pelgrimstocht heeft voltooid, maar nog niet is toegelaten tot de Hemel. Het is de mysterieuze realiteit van het Vagevuur waar de zielen verblijven die nog zonden moeten uitboeten die zij op aarde hebben begaan. We vieren deze lijdende Kerk op het feest van Allerzielen op 2 november, een dag na Allerheiligen.
Het Vagevuur is een uitvinding van Gods Barmhartigheid. Wanneer het Vagevuur niet zou bestaan, dan zouden er maar zeer weinig mensen gered worden. De zielen in het Vagevuur weten dat ook en ze prijzen God om Zijn oneindige Barmhartigheid. Maar dat is tegelijk hun lijden. Hoewel deze zielen een diepere kennis hebben van God dan de mensen op aarde, zijn ze niet in staat Gods Liefde naar behoren te beantwoorden, geblokkeerd als ze worden door de zondelast die nog aan hen kleeft. Deze zuivering is een lijden dat onmetelijk groter is dan alle lijden dat we hier op aarde kunnen ondergaan. Daarom is het niet goed om naar het Vagevuur te verlangen. We mogen alleen naar God verlangen; naar de eeuwige aanschouwing van Zijn oneindige Goedheid en Wijsheid. Daartoe kunnen we veel leren van de zielen in het Vagevuur, die uiteindelijk ook niets anders verlangen dan dat ieder van ons zo snel mogelijk de eeuwige heerlijkheid bereikt. Daar alleen kunnen we God werkelijk verheerlijken zoals Hem toekomt en Gods verheerlijking is het enige verlangen van de heilige zielen in het Vagevuur.
God staat in Zijn Barmhartigheid soms toe aan zielen in het Vagevuur om mensen om aarde te bezoeken en om hun gebeden te vragen. (..)
De Kerk op aarde maakt een ongekende diepe crisis door
Naast deze getuigenissen die heel dienstbaar kunnen zijn voor ons geloofsleven, is er natuurlijk ook de realiteit van de ‘strijdende Kerk’, de Kerk op aarde die een ongekend diepe crisis doormaakt. Dit weekend vond er in Rome een conferentie plaats in het Angelicum (dat is de Universiteit van de Dominicanen) over Humanae Vitae, de encycliek van Paus Paulus VI over gezin en menselijke seksualiteit. Deze encycliek werd bij zijn verschijnen in 1968 al door velen, inclusief priesters en bisschoppen, niet aanvaard. Het afwijzen van kunstmatige geboortebeperking was met name een overtuiging die door velen niet meer acceptabel werd geacht. Toch bracht paus Paulus VI niets anders onder woorden dan wat de Kerk altijd heeft geloofd. De conferentie in het Angelicum wil de waarheid van Humanae Vitae, en het onveranderlijke karakter van haar leer, bevestigen en verdiepen.
Tegelijkertijd werd op een andere universiteit in Rome – de Gregoriana, de universiteit van de Jezuïeten, waar ook paus Franciscus toe behoort – een serie lezingen gegeven die de encycliek Humanae Vitae in het licht van de exhortatie van paus Franciscus, Amoris Laetitia, een nieuwe betekenis wil geven. In feite komt het erop neer dat paus Franciscus ook hierin, zoals in de leer over het huwelijk, veranderingen wil brengen die een breuk betekenen met 2000 jaar katholieke Leer en Traditie.
In een notendop laten de twee universiteiten de crisis zien waar de Kerk in verkeert. Aan de ene kant is er de getalsmatig kleine groep die gelooft in de leer zoals die in de apostolische traditie is bewaard gebleven en altijd trouw is overgeleverd. Aan de andere kant is er de getalsmatig veel grotere groep mensen die – gesteund door paus Franciscus – deze leer willen veranderen. Die dus een principieel andere Kerk willen. En deze verandering beperkt zich niet tot de seksuele moraal van de Kerk. Het heeft betrekking op de hele hiërarchische structuur en op alle dogma’s van de Kerk.
Deze crisis is door Maria voorzegd
In La Salette zei Maria al dat ‘op het einde’ priester zal opstaan tegen priester, bisschop tegen bisschop en kardinaal tegen kardinaal. Voor wie de ontwikkelingen in de Kerk volgt, kan deze profetie bijna dagelijks in vervulling zien gaan. En het is duidelijk dat de traditionele leer van de Kerk uiteindelijk zal triomferen. Dat zegt niet alleen de leer van de Kerk zelf, maar ook Jezus zegt dat in verschillende profetieën: “wee degenen die Mijn Tradities willen vernietigen.” Het zijn geen menselijke tradities, maar openbaringen van Gods bedoelingen in de kerkelijke Traditie.
De heiligheid van de Kerk (want Jezus volgen betekent een streven naar heiligheid) staat op het spel. De zuiverheid van de seksualiteit, de bedoelingen die God daaraan heeft gegeven, staat op het spel. Maar daarmee tegelijk de zuiverheid in zijn algemeenheid van het menselijk hart. En de eenheid van de Kerk staat op het spel. De eenheid van de leerlingen van Christus, waarvoor Jezus heeft gebeden: “Vader, mogen allen één zijn, opdat de wereld mag geloven dat Gij Mij gezonden hebt.” Wat op het spel staat, is dus heel veel, het is niets minder dan Gods Werk van Verlossing in de geschiedenis dat Jezus aan de Kerk heeft toevertrouwd.
Mensen kunnen deze crisis niet oplossen. Daarvoor is de kracht van het kwaad, de duivel, te sterk. Maar God zij dank verschijnt aan de Hemel een Vouw, bekleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. Zij zal de kop van Satan verpletteren. Op het einde zal haar Onbevlekt Hart triomferen. We vieren nog steeds het 100 jarig jubileum van de verschijningen in Fatima, die werden bekrachtigd door het zonnewonder op 13 oktober 1917. Op 13 oktober 2017 wijdden de bisschoppen van Nigeria hun land toe aan het Onbevlekt Hart van Maria. Ten aanschouwen van duizenden gelovigen begon de zon na deze Toewijding te pulseren aan het zenit als een teken van de aanwezigheid van Maria. Het is een teken van hoop: Maria begeleidt de Kerk op haar pelgrimstocht en Zij zal triomferen en de Kerk één en heilig maken als nooit tevoren.
Uit; Koningin van de Vrede, Peter Klos, nr. 30, blz. 1-2.