Nu wil ik iets aan u voorleggen: ieder van ons kan de beslissing nemen om niet naar het Vagevuur te hoeven gaan.
Dat is echt mogelijk. We hebben werkelijk alle genade-instrumenten in handen om dat te kunnen verwezenlijken. De heilige Johannes van het Kruis zegt dat Gods voorzienigheid ieder persoon die zuiveringen laat doormaken, waardoor het mogelijk wordt, om op het uur van de dood direct naar de Hemel te kunnen gaan. De Voorzienigheid laat voldoende moeilijkheden en tegenslagen toe in ons leven en allerlei strijd en vormen van lijden en ziekten, opdat al de zuiveringen, wanneer we die ten volle aanvaarden volstaan om recht naar de Hemel te gaan na ons sterven.
Waarom is dit bij zoveel zielen toch niet het geval? Omdat we ons beklagen en opstandig worden. We aanvaarden niet met liefde en met heel ons hart dit cadeau, dat tijdens ons leven wordt geschonken. En we zondigen vanwege onze opstandigheid, omdat we ‘nee’ zeggen tegen het cadeau dat de Voorzienigheid ons schenkt. Laten we daarom aan de Heer de genade vragen om elke gelegenheid die ons wordt geboden aan te grijpen, en om er niets van verloren te laten gaan, opdat we op het moment van onze dood voor de Heer verschijnen geheel stralend van schoonheid en zuiverheid.
Als we deze beslissing nemen, dan moeten we er rekening mee houden, dat het geen gemakkelijke weg zal zijn. De Heer heeft nooit gezegd dat Hij ons een gemakkelijke weg zou voorhouden. Maar de Heer maakt het voor ons mogelijk om deze weg in vrede te gaan en Hij zal ons daarbij zo leiden, dat we volledig gelukkig worden. De Heer zal met ons zijn en voor ons strijden. Laten we profijt trekken uit de tijd die ons nog rest op aarde, die zo kostbaar is, omdat we nog de mogelijkheid hebben om te groeien in liefde. En groeien in liefde wil zeggen: onze glorie vergroten voor het eeuwige leven. Elk moment kunnen we groeien in liefde, terwijl de zielen in het Vagevuur dat niet meer kunnen, voor hen is het daarvoor te laat.
Zelfs de engelen benijden ons, omdat wij bij machte zijn tijdens ons leven op aarde nog te veranderen. Elke daad van liefde die we de Heer aanbieden, elke versterving, hoe klein ook, elk vasten, alles waar we vanaf zien, elke strijd die we leveren tegen onze neigingen, tegen onze fouten, elke vergeving die we een vijand schenken, dus: alle kleine dingen die we de Heer aanbieden, zijn voor ons als een sieraad, een mooie ketting, als een ware schat voor de eeuwigheid.
Dus, laten we elke gelegenheid te baat nemen om zo mooi te worden, zoals de Heer ons gedacht heeft vanuit Zijn eeuwig raadsbesluit. Als we in staat waren om in het volle licht de schittering van de zuiverheid van een ziel te zien, dan zouden we huilen van vreugde. Een menselijke ziel in staat van genade is in Gods aanwezigheid een schitterende werkelijkheid. Daarom wil God dat we volmaakt zuiver zijn. Onze zuiverheid bestaat er niet uit dat we nooit fouten hebben gemaakt. Onze zuiverheid bestaat uit het berouw, dat we in alle nederigheid hebben getoond ten aanzien van onze fouten. Dat is iets heel anders. Heiligen zijn geen perfecte en foutloze mensen, maar mensen die om vergeving hebben gevraagd en van daaruit weer zijn opgestaan, elke keer dat ze waren gevallen. De pastoor van Ars zei: “Niet alle heiligen zijn goed begonnen, maar ze zijn allen goed geëindigd.” Laten wij ook deze bijzondere middelen aanvaarden die de Heer ons aanreikt, om de zielen te helpen die in afwachting zijn om in alle volheid de Heer te mogen bezitten. Deze zielen, die er naar smachten om voor eeuwig in eenheid te zijn met de Heer, die ze al hebben mogen zien, en die hun eeuwig geluk zal zijn.
Laten we niet vergeten welk een macht het gebed van kinderen heeft en hoe het Hart van God hierdoor geraakt wordt. Leer uw kinderen te bidden voor de zielen in het Vagevuur, zij zullen veel zorg hebben voor deze zielen.
Zo herinner ik mij een klein meisje, dat ik had verteld over de zielen in het Vagevuur. Aan het eind van ons gesprek zei ik tegen haar: “Nu kun je bidden voor de zielen van al je vrienden en voorouders die al gestorven zijn. Wil je tot Jezus bidden voor hen?” Ze ging naar de kapel, bad tot Jezus en kwam 5 minuten later terug. Toen vroeg ik haar: “Wat heb je aan Jezus gevraagd?” “Wel, ik heb Hem gevraagd om alle zielen uit het Vagevuur te bevrijden.”
Dit antwoord raakte mij diep, want mijn vraag aan Jezus was meer bescheiden en geringer. Dit kleine meisje echter, had meteen begrepen wat je aan Jezus moet vragen voor de zielen in het Vagevuur. Kleine kinderen stellen meteen hun vertrouwen geheel op Jezus. Daarom verkrijgen ze zoveel van God.
De bejaarden en degenen die meer vrije tijd hebben, zouden wat meer naar de H.Mis kunnen gaan en er een schat aan genaden kunnen verkrijgen voor de zielen in het Vagevuur, maar ook voor zichzelf en voor nog honderden andere zielen.
De waarde van één enkele Mis is onmeetbaar. Gingen we maar vaker naar de H.Mis. Wat een rijkdom gaat er aan ons voorbij, omdat we ons hier niet van bewust zijn, of omdat we onverschillig zijn en soms ook omdat we lui zijn. Het ligt in onze macht om onze medebroeders en zusters te redden. We kunnen medeverlossers worden in vereniging met Jezus, onze Verlosser en Redder.
Uit: “Het wonderlijke Geheim van de Zielen in het VAGEVUUR”, Zr. Emmanuel in interview met Maria Simma
Bron: ontvangen per email, met dank aan br. Hendrikus
Dit is op bid 24 uur herblogden reageerde:
Een voorstel dat je tot nadenken zet…